павылуча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павылуча́ю павылуча́ем
2-я ас. павылуча́еш павылуча́еце
3-я ас. павылуча́е павылуча́юць
Прошлы час
м. павылуча́ў павылуча́лі
ж. павылуча́ла
н. павылуча́ла
Загадны лад
2-я ас. павылуча́й павылуча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павылуча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павылуча́ць сов. (о многих, о многом)

1. вы́двинуть, вы́ставить;

2. вы́делить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павылуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылучыць адно за другім усіх, многіх або ўсё, многае. Павылучаць кандыдатаў. Павылучаць словы ў тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́делить сов.

1. (обособить, отобрать) вы́лучыць, мног. павылуча́ць; вы́браць, мног. павыбіра́ць;

2. (имущество и т. п.) вы́дзеліць;

3. перен. (выдвинуть) вы́лучыць, мног. павылуча́ць;

вы́делить това́рищей для рабо́ты в дере́вне вы́лучыць тава́рышаў для рабо́ты ў вёсцы;

4. физиол. вы́дзеліць;

5. хим., физ. вы́лучыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)