павыкліка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыкліка́ю павыкліка́ем
2-я ас. павыкліка́еш павыкліка́еце
3-я ас. павыкліка́е павыкліка́юць
Прошлы час
м. павыкліка́ў павыкліка́лі
ж. павыкліка́ла
н. павыкліка́ла
Загадны лад
2-я ас. павыкліка́й павыкліка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыкліка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыкліка́ць сов. (о многих) вы́звать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыкліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выклікаць усіх, многіх. Павыклікаць вучняў. Павыклікаць таварышаў на вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павызыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і павыклікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́звать сов., в разн. знач. вы́клікаць, мног. павыкліка́ць, вы́зваць, мног. павызыва́ць;

вы́звать к нача́льнику вы́клікаць (вы́зваць) да нача́льніка;

вы́звать сомне́ние вы́клікаць сумне́нне;

вы́звать вражду́ ме́жду друзья́ми вы́клікаць варо́жасць памі́ж сябра́мі;

э́то не вы́звало затрудне́ний гэ́та не вы́клікала ця́жкасцей;

вы́звать на разгово́р вы́клікаць (вы́зваць) на размо́ву;

вы́звать на соревнова́ние вы́клікаць (вы́зваць) на спабо́рніцтва;

вы́звать ра́дость вы́клікаць ра́дасць;

◊

вы́звать к жи́зни вы́клікаць да жыцця́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)