павываро́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Вывернуць усё, многае.

П. навалачкі.

П. карчы.

Ураган павыварочваў дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павываро́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павываро́чваю павываро́чваем
2-я ас. павываро́чваеш павываро́чваеце
3-я ас. павываро́чвае павываро́чваюць
Прошлы час
м. павываро́чваў павываро́чвалі
ж. павываро́чвала
н. павываро́чвала
Загадны лад
2-я ас. павываро́чвай павываро́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павываро́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павываро́чваць сов. (о многом)

1. (наизнанку) вы́вернуть, вы́воротить;

2. (вынуть, ворочая) вы́воротить;

3. (вывихнуть) вы́вернуть;

4. вы́плеснуть, вы́лить, проли́ть; вы́тряхнуть, вы́валить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павываро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вывернуць усё, многае. Павыварочваць кавалачкі. Павыварочваць кішэні. Павыварочваць карчы. □ Ад імшарын, крыху правей, пачынаўся буралом: вецер, быццам жартуючы, павыварочваў тут дрэвы з карэннем. Даніленка. Рабочыя стаялі ўсе на тратуары, і Валодзя Кастрыцкі бачыў, як некалькі чалавек на месцы будоўлі павыварочвалі з скрынь замешаную гліну. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повы́вернуть сов. (всё, многое) разг. павываро́чваць; (краны, винты и т. п.) павыкру́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повывёртывать сов. (всё, многое) разг. павываро́чваць; (краны, винты и т. п.) павыкру́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́воротить сов.

1. (поворачивая, вытащить) вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

вы́воротить ка́мень из земли́ вы́вернуць ка́мень з зямлі́;

2. (вывихнуть) разг. вы́круціць, мног. павыкру́чваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

3. (наизнанку) разг. вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

вы́воротить тулу́п ше́рстью наве́рх вы́вернуць кажу́х по́ўсцю наве́рх;

4. (опрокинуть) прост. абярну́ць, мног. паабаро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вернуть сов.

1. вы́круціць, мног. павыкру́чваць;

вы́вернуть ла́мпочку вы́круціць ля́мпачку;

2. (перевернуть наизнанку) вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

3. (вывихнуть) разг. вы́віхнуць, вы́круціць, мног. павыкру́чваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць;

4. (выворотить) вы́вернуць;

бу́ря вы́вернула берёзу бу́ра вы́вернула бяро́зу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павываро́чваны

1. вы́вернутый, вы́вороченный;

2. вы́вороченный;

3. вы́вернутый;

4. вы́плеснутый, вы́литый, проли́тый; вы́тряхнутый, вы́валенный;

5. разг. вы́валенный;

1-5 см. павываро́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́валить сов.

1. разг. вы́валіць, мног. павыва́льваць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць, вы́куліць, мног. павыку́льваць;

2. (выйти в большом количестве) прост. вы́валіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)