павузе́ць гл. вузець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павузе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. павузе́е павузе́юць
Прошлы час
м. павузе́ў павузе́лі
ж. павузе́ла
н. павузе́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павузе́ць сов. стать у́же, су́зиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павузе́ць, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца вузейшым. Дарога нібы павузела. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вузе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца вузейшым.

|| зак. павузе́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паву́зіцца, ‑зіцца; зак.

Тое, што і павузець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)