паве́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́рачны паве́рачная паве́рачнае паве́рачныя
Р. паве́рачнага паве́рачнай
паве́рачнае		 паве́рачнага паве́рачных
Д. паве́рачнаму паве́рачнай паве́рачнаму паве́рачным
В. паве́рачны (неадуш.)
паве́рачнага (адуш.)		 паве́рачную паве́рачнае паве́рачныя (неадуш.)
паве́рачных (адуш.)
Т. паве́рачным паве́рачнай
паве́рачнаю		 паве́рачным паве́рачнымі
М. паве́рачным паве́рачнай паве́рачным паве́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паве́рачны пове́рочный;

~ная ліне́йка — пове́рочная лине́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паверкі, служыць для паверкі. Паверачная лінейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)