паварчу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Падлетак — памочнік повара на кухні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паварчу́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паварчу́к паварчукі́
Р. паварчука́ паварчуко́ў
Д. паварчуку́ паварчука́м
В. паварчука́ паварчуко́ў
Т. паварчуко́м паварчука́мі
М. паварчуку́ паварчука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паварчу́к, -ка́ м., разг. поварёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паварчу́к, ‑а, м.

Разм. Хлопчык, які працуе на кухні і дапамагае повару. Маленькі паварчук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поварёнок ку́хцік, -ка м.; разг. паварчу́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)