павару́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павару́шаны павару́шаная павару́шанае павару́шаныя
Р. павару́шанага павару́шанай
павару́шанае
павару́шанага павару́шаных
Д. павару́шанаму павару́шанай павару́шанаму павару́шаным
В. павару́шаны (неадуш.)
павару́шанага (адуш.)
павару́шаную павару́шанае павару́шаныя (неадуш.)
павару́шаных (адуш.)
Т. павару́шаным павару́шанай
павару́шанаю
павару́шаным павару́шанымі
М. павару́шаным павару́шанай павару́шаным павару́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павару́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павару́шаны павару́шаная павару́шанае павару́шаныя
Р. павару́шанага павару́шанай
павару́шанае
павару́шанага павару́шаных
Д. павару́шанаму павару́шанай павару́шанаму павару́шаным
В. павару́шаны (неадуш.)
павару́шанага (адуш.)
павару́шаную павару́шанае павару́шаныя (неадуш.)
павару́шаных (адуш.)
Т. павару́шаным павару́шанай
павару́шанаю
павару́шаным павару́шанымі
М. павару́шаным павару́шанай павару́шаным павару́шаных

Кароткая форма: павару́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павару́шаны поворошённый; см. паварушы́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павару́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паварушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоўп 1, стаўпа, м.

Абл. Сцірта, торп. Ціток узлез на жытні стоўп і адразу ўбачыў, што снапы каля сцяны паварушаны. Лобан. / у вобразным ужыв. Сваю ноч верасень дасыпае дзе-небудзь у гумне, на стаўпе духмянага мурагу. Васілевіч.

стоўп 2, стаўпа, м.

1. Спец. Вежа або калона. Александрыйскі стоўп.

2. Тое, што і слуп (у 2 знач.). Даўно ўжо зышла на зямлю .. цёплая летняя ноч, і залацісты стоўп ад поўнага месяца лёг на люстраную гладзь шырокай Волгі. Багдановіч.

3. перан. Іран. Важны дзеяч, значная службовая асоба. Стаўпы грамадства. □ Раней, бывала, «стаўпы парадку» і кроку не ступяць, каб не наведаць яго; ніколі, бывала, не абыходзілася, каб на Марціна не склалі пратакола або не ўшпілілі штрафу. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)