пава́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пава́лены пава́леная пава́ленае пава́леныя
Р. пава́ленага пава́ленай
пава́ленае		 пава́ленага пава́леных
Д. пава́ленаму пава́ленай пава́ленаму пава́леным
В. пава́лены (неадуш.)
пава́ленага (адуш.)		 пава́леную пава́ленае пава́леныя (неадуш.)
пава́леных (адуш.)
Т. пава́леным пава́ленай
пава́ленаю		 пава́леным пава́ленымі
М. пава́леным пава́ленай пава́леным пава́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пава́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пава́лены пава́леная пава́ленае пава́леныя
Р. пава́ленага пава́ленай
пава́ленае		 пава́ленага пава́леных
Д. пава́ленаму пава́ленай пава́ленаму пава́леным
В. пава́лены (неадуш.)
пава́ленага (адуш.)		 пава́леную пава́ленае пава́леныя (неадуш.)
пава́леных (адуш.)
Т. пава́леным пава́ленай
пава́ленаю		 пава́леным пава́ленымі
М. пава́леным пава́ленай пава́леным пава́леных

Кароткая форма: пава́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пава́лены пова́ленный, сва́ленный, опроки́нутый; см. павалі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пава́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паваліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пава́л, -у, м.

Павалены лес, буралом.

У лесе многа павалу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пава́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паваліць ​1.

2. Тое, што павалена; павалены лес, буралом. У лесе няма ні павалу, ні галля — ён чысты, як падмецены. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опроки́нутый

1. пераку́лены, абе́рнуты; вы́валены; вы́кулены; пава́лены, зва́лены;

2. адкі́нуты, збі́ты; см. опроки́нуть​ 1, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ветравал ’сапсаваныя дрэвы’ (Інстр. III), ’дрэвы, паваленыя ветрам’ (КТС). Запазычана з рус. мовы; параўн. ветравал ’павалены ветрам лес’. Серб.-харв. ветроваљ(а) ’сінегаловік, Eryngium campestre’, балг. ветровал ’тс’ утварыліся аналагічна (з асноў вецер‑ і вал‑іць), але незалежна ад паўголае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пове́ргнутый

1. зва́лены, пава́лены; кі́нуты; пакла́дзены; зве́ргнуты, зры́нуты;

2. перамо́жаны, адо́лены;

3. прыве́дзены; кі́нуты; нагна́ны; аго́рнуты; см. пове́ргнуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трызу́бец, ‑бца, м.

Жазло з трыма зубцамі — атрыбут бога мораў у грэчаскай і рымскай міфалогіі. Трызубец Нептуна. // Прылада ў выглядзе наканечніка з трыма вострымі зубцамі на доўгім дрэўку; мае рознае прызначэнне. [Янук] змоўк. Шырокі, белы ад вастрыні трызубец восцяў вісеў на ўзроўні яго вачэй. Караткевіч. Гушчар павалены адкідвай Трызубцам вострым, што ў руках. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)