павадко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
павадко́вы |
павадко́вая |
павадко́вае |
павадко́выя |
| Р. |
павадко́вага |
павадко́вай
павадко́вае |
павадко́вага |
павадко́вых |
| Д. |
павадко́ваму |
павадко́вай |
павадко́ваму |
павадко́вым |
| В. |
павадко́вы (неадуш.)
павадко́вага (адуш.) |
павадко́вую |
павадко́вае |
павадко́выя (неадуш.)
павадко́вых (адуш.) |
| Т. |
павадко́вым |
павадко́вай
павадко́ваю |
павадко́вым |
павадко́вымі |
| М. |
павадко́вым |
павадко́вай |
павадко́вым |
павадко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павадко́вы поводко́вый, поводо́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павадо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.
Кароткі повад, а таксама рэмень, на якім водзяць сабак.
Узяць сабаку на п.
◊
Ісці на павадку ў каго (разм., неадабр.) — знаходзіцца ў залежнасці ад каго-н.
|| прым. павадко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)