пабядне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабядне́ю |
пабядне́ем |
| 2-я ас. |
пабядне́еш |
пабядне́еце |
| 3-я ас. |
пабядне́е |
пабядне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пабядне́ў |
пабядне́лі |
| ж. |
пабядне́ла |
| н. |
пабядне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пабядне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пабядне́ць сов. стать бедне́е
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабядне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць бедным, бяднейшым. [Халуста:] — Думаеш, пан пабяднее, калі ты з яго шкуры тры галаскі адарвеш! Ліха матары яго! Цэлы будзе! Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)