Verbum

анлайнавы слоўнік

пабры́ць гл. брыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабры́ць сов. побри́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай начыста валасы сабе або каму‑н. Пабрыць бараду. Пабрыць хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыць, бры́ю, бры́еш, бры́е; брый; бры́ты; незак., каго-што.

Зразаць брытвай валасы да кораня.

Б. бараду.

|| зак. пабры́ць, -бры́ю, -бры́еш, -бры́е; -бры́ў; -бры́й; -бры́ты.

|| звар. бры́цца, бры́юся, бры́ешся, бры́ецца; бры́йся; зак. пабры́цца, -бры́юся, -бры́ешся, -бры́ецца; -бры́йся.

|| наз. брыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго.

1. Пабрыць усіх, многіх.

2. Разм. Пабрыць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабры́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пабрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побри́ть сов. пагалі́ць, (долго, неоднократно) папаго́льваць, папагалі́ць, пабры́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., што.

Пабрыць, збрыць з бакоў або па краях. Падбрыць вусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабры́цца, ‑брыюся, ‑брыешся, ‑брыецца; зак.

Пабрыць сабе твар; пагаліцца. [Міхал:] — Дзе тут вады ўзяць, пабрыцца трэба. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)