пабракава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабраку́ю |
пабраку́ем |
| 2-я ас. |
пабраку́еш |
пабраку́еце |
| 3-я ас. |
пабраку́е |
пабраку́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пабракава́ў |
пабракава́лі |
| ж. |
пабракава́ла |
| н. |
пабракава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пабраку́й |
пабраку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пабракава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пабракава́ць сов. (о многом, о многих) забракова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
Забракаваць усё, многае. Пабракаваць усе дэталі. Пабракаваць коней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перебракова́ть сов. пабракава́ць, перабракава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабракава́ны забрако́ванный; см. пабракава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)