паблажэ́ць гл. блажэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паблажэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паблажэ́ю паблажэ́ем
2-я ас. паблажэ́еш паблажэ́еце
3-я ас. паблажэ́е паблажэ́юць
Прошлы час
м. паблажэ́ў паблажэ́лі
ж. паблажэ́ла
н. паблажэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паблажэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паблажэ́ць сов. похуде́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паблажэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць менш поўным, схуднець. [Зорын] паблажэў, бо ўсе гэтыя дні недасыпаў. Гурскі. [Лабановіч] заўважыў, што маці паблажэла за гэты час: клопату многа і жывецца нялёгка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блажэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак. (разм.).

Худзець, марнець.

Дзіця на вачах блажэе.

|| зак. паблажэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подурне́ть сов. пабрыдчэ́ць, паблажэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схуднець, зблажэць, паблажэць, змарнець, змізарнець, памізарнець, зачаўраць; асунуцца, падацца, з'ехаць, аб'ехаць (разм.); высахнуць (перан.) □ упасці ў целе, спасці з твару, звастрэць тварам

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)