пабалява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабалю́ю пабалю́ем
2-я ас. пабалю́еш пабалю́еце
3-я ас. пабалю́е пабалю́юць
Прошлы час
м. пабалява́ў пабалява́лі
ж. пабалява́ла
н. пабалява́ла
Загадны лад
2-я ас. пабалю́й пабалю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабалява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабалява́ць сов. попирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Баляваць некаторы час. Пабаляваць на вяселлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попирова́ть сов. пабалява́ць, пабанкетава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Разм. Уволю, доўга пабаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)