паба́лаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паба́лую паба́луем
2-я ас. паба́луеш паба́луеце
3-я ас. паба́луе паба́луюць
Прошлы час
м. паба́лаваў паба́лавалі
ж. паба́лавала
н. паба́лавала
Загадны лад
2-я ас. паба́луй паба́луйце
Дзеепрыслоўе
прош. час паба́лаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паба́лаваць сов. побалова́ть;

п. ува́гай — побалова́ть внима́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.

1. Праяўляючы ўвагу да каго‑н., песцячы, даць адчуць задавальненне. Пабалаваць дзіця. Пабалаваць увагай.

2. Балаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побалова́ть сов.

1. (понежить) папе́сціць; (вниманием, подарками) паба́лаваць;

2. прост., см. побалова́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)