паа́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паа́хкаю |
паа́хкаем |
| 2-я ас. |
паа́хкаеш |
паа́хкаеце |
| 3-я ас. |
паа́хкае |
паа́хкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паа́хкаў |
паа́хкалі |
| ж. |
паа́хкала |
| н. |
паа́хкала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паа́хкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паа́хкаць сов., разг. поа́хать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паа́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Ахкаць некаторы час. Паахкалі, павохкалі [хлопцы], але дапамагчы справе нічым не маглі. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поа́хать сов., разг. паа́хкаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)