пааса́джваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пааса́джваю пааса́джваем
2-я ас. пааса́джваеш пааса́джваеце
3-я ас. пааса́джвае пааса́джваюць
Прошлы час
м. пааса́джваў пааса́джвалі
ж. пааса́джвала
н. пааса́джвала
Загадны лад
2-я ас. пааса́джвай пааса́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пааса́джваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пааса́джваць сов. (о многом)

1. насади́ть; присади́ть;

2. опра́вить, обра́ми́ть;

3. установи́ть;

1-3 см. асадзі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Уставіўшы ў што‑н., асадзіць усё, многае. Паасаджваць малаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааса́джваны

1. наса́женный; приса́женный;

2. опра́вленный, обрамлённый;

3. устано́вленный;

1-3 см. пааса́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)