Verbum

анлайнавы слоўнік

паапі́сваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паапі́сваць сов. (о многих, о многом)

1. описа́ть;

2. завеща́ть; отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Апісаць для ўліку ўсё або вялікую колькасць чаго‑н.

2. Скончыць апісванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапі́сваны

1. опи́санный;

2. заве́щанный; отпи́санный;

1, 2 см. паапі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадпі́сваць сов., разг.

1. см. паапі́сваць ²;

2. (о многом) отве́тить на пи́сьма, написа́ть в отве́т, отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

описа́ть сов., в разн. знач. апіса́ць, мног. паапі́сваць;

описа́ть путеше́ствие апіса́ць падаро́жжа;

описа́ть окру́жность апіса́ць акру́жнасць;

описа́ть иму́щество апіса́ць маёмасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отписа́ть сов.

1. уст. (описать, завещать) апіса́ць, мног. паапі́сваць;

2. уст. (перевести, передать) пераве́сці; перада́ць;

3. уст., прост. (ответить на письмо) адпіса́ць, мног. паадпі́сваць;

4. разг. (кончить писать) адпіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)