паапуха́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Апухнуць, ацячы — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

Ногі паапухалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паапуха́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паапуха́ем
2-я ас. - паапуха́еце
3-я ас. паапуха́е паапуха́юць
Прошлы час
м. паапуха́ў паапуха́лі
ж. паапуха́ла
н. паапуха́ла
Загадны лад
2-я ас. - паапуха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паапуха́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паапуха́ць сов. (о многом, о многих) опу́хнуть; вспу́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапуха́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Апухнуць, ацячы — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Людзі паапухалі. Ногі паапухалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опу́хнуть сов. апу́хнуць, мног. паапуха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)