паапуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго-што. Апусціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. крылы.

2. што. Павыкрэсліваць у тэксце (непатрэбныя цытаты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паапуска́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паапуска́ю паапуска́ем
2-я ас. паапуска́еш паапуска́еце
3-я ас. паапуска́е паапуска́юць
Прошлы час
м. паапуска́ў паапуска́лі
ж. паапуска́ла
н. паапуска́ла
Загадны лад
2-я ас. паапуска́й паапуска́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паапуска́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паапуска́ць сов. (о многом)

1. опусти́ть;

2. (наклонить) опусти́ть; склони́ть; (голову — ещё) пону́рить; (бессильно) урони́ть; (взгляд — ещё) поту́пить;

3. (в жидкость, газ и т.п.) опусти́ть, погрузи́ть;

4. опусти́ть, пропусти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Апусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паапускаць крылы. Паапускаць шторы. Паапускаць вочы. □ [Фікусы] таксама, мабыць, з адзіноты зблажэлі, паапускалі лісце. Сабаленка.

2. Павыключаць, павыкрэсліваць з тэксту многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пону́рить сов. пану́рыць; (опустить) апусці́ць, мног. паапуска́ць;

пону́рить го́лову пану́рыць (апусці́ць) галаву́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапуска́ны

1. опу́щенный;

2. опу́щенный; склонённый; пону́ренный; поту́пленный;

3. опу́щенный, погружённый;

4. опу́щенный, пропу́щенный;

1-4 см. паапуска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урони́ть сов.

1. (упустить) упусці́ць; (выпустить) вы́пусціць; (потерять) згубі́ць; (сбросить) скі́нуць;

2. перен. (слово) кі́нуць, сказа́ць;

3. (слезу) вы́раніць;

4. (голову) апусці́ць, мног. паапуска́ць;

5. перен. (достоинство, авторитет) стра́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склони́ть сов.

1. схілі́ць, мног. пасхіля́ць, нахілі́ць, мног. панахіля́ць, пахілі́ць; (нагнуть) нагну́ць, мног. панагіна́ць; (опустить, спустить) апусці́ць, мног. паапуска́ць, спусці́ць, мног. паспуска́ць;

склони́ть го́лову схілі́ць (нахілі́ць, пахілі́ць, апусці́ць) галаву́;

склони́ть ве́тку нахілі́ць (нагну́ць) галі́нку;

склони́ть знамёна апусці́ць (спусці́ць) сцягі́;

2. перен. (убедить) схілі́ць, угавары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)