пааплыва́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пааплыва́е |
пааплыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пааплыва́ў |
пааплыва́лі |
| ж. |
пааплыва́ла |
| н. |
пааплыва́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пааплыва́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пааплыва́ць сов. (о многом) оплы́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пааплыва́ць, ‑ае; зак.
Аплыць — пра ўсё, многае. Свечкі пааплывалі. Твары пааплывалі. Берагі пааплывалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оплы́тьI сов.
1. (стать одутловатым) азы́знуць, ацячы́;
2. (о свече) аплы́сці, мног. пааплыва́ць;
3. (обрушиться от оползня) разг. апаўзці́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)