паадшчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадшчапля́ю паадшчапля́ем
2-я ас. паадшчапля́еш паадшчапля́еце
3-я ас. паадшчапля́е паадшчапля́юць
Прошлы час
м. паадшчапля́ў паадшчапля́лі
ж. паадшчапля́ла
н. паадшчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. паадшчапля́й паадшчапля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадшчапля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадшчапля́ць сов., см. паадшчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадшчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Тое, што і паадшчэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отщепи́ть сов. адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отщёлкнуть сов., разг. (открыть защёлку) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпере́ть сов. адамкну́ць, мног. паадмыка́ць; адчыні́ць, мног. паадчыня́ць; (задвижку) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (крючок) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отколо́ть​I сов.

1. (отделить ударом) адкало́ць, мног. паадко́лваць; (лучину, щепку) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць;

2. (сделать или сказать что-л. неожиданное) прост. урэ́заць;

3. перен. адкало́ць;

отколо́ть оле́ня от ста́да адкало́ць але́ня ад ста́тка;

◊

отколо́ть шту́ку урэ́заць шту́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)