паадшу́кваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. сваякоў.

П. згубленыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадшу́кваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадшу́кваю паадшу́кваем
2-я ас. паадшу́кваеш паадшу́кваеце
3-я ас. паадшу́квае паадшу́кваюць
Прошлы час
м. паадшу́кваў паадшу́квалі
ж. паадшу́квала
н. паадшу́квала
Загадны лад
2-я ас. паадшу́квай паадшу́квайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадшу́кваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадшу́кваць сов. (о многих, о многом) отыска́ть, разыска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадшу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае. Паадшукваць сваякоў. Паадшукваць згубленыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадшу́кваны оты́сканный, разы́сканный; см. паадшу́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отыска́ть сов. знайсці́, мног. пазнахо́дзіць, адшука́ць, мног. паадшу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разыска́ть сов. знайсці́, мног. пазнахо́дзіць, адшука́ць, мног. паадшу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́искать сов., разг. знайсці́, мног. пазнахо́дзіць, адшука́ць, мног. паадшу́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)