паадчэ́пліваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паадчэ́пліваю |
паадчэ́пліваем |
| 2-я ас. |
паадчэ́пліваеш |
паадчэ́пліваеце |
| 3-я ас. |
паадчэ́плівае |
паадчэ́пліваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паадчэ́пліваў |
паадчэ́плівалі |
| ж. |
паадчэ́плівала |
| н. |
паадчэ́плівала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паадчэ́плівай |
паадчэ́плівайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паадчэ́пліваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паадчэ́пліваць сов. (о многом) отцепи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адчапіць адно за другім усё, многае. Паадчэпліваць плугі ад трактара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадчапля́ць сов., см. паадчэ́пліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отцепи́ть сов. адчапі́ць, мног. паадчэ́пліваць, паадчапля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)