паадтава́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паадтае́ паадтаю́ць
Прошлы час
м. паадтава́ў паадтава́лі
ж. паадтава́ла
н. паадтава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паадтава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадтава́ць сов. (освободиться ото льда — о многом) отта́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадтава́ць, ‑тае; зак.

Адтаць — пра ўсё, многае. Дзень быў якраз адліжны, шыбы акон зусім паадтавалі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадта́йваць, ‑ае; зак.

Тое, што і паадтаваць. [Аліна:] — Так напалім [печы], каб усе вокны паадтайвалі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отта́ять сов.

1. (освободиться ото льда) адта́ць, мног. паадтава́ць;

земля́ отта́яла зямля́ адта́ла;

2. (вывести из замороженного состояния) адта́яць;

отта́ять я́блоки адта́яць я́блыкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)