паадстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Адставіць убок усё, многае.

П. крэслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадстаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадстаўля́ю паадстаўля́ем
2-я ас. паадстаўля́еш паадстаўля́еце
3-я ас. паадстаўля́е паадстаўля́юць
Прошлы час
м. паадстаўля́ў паадстаўля́лі
ж. паадстаўля́ла
н. паадстаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. паадстаўля́й паадстаўля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадстаўля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадстаўля́ць сов. (о многом)

1. отста́вить; отнести́;

2. вы́пятить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Адставіць, адсунуць убок усё, многае. Паадстаўляць крэслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадстаўля́ны

1. отста́вленный; отнесённый;

2. вы́пяченный;

1, 2 см. паадстаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отста́вить сов.

1. (отодвинуть) адста́віць, мног. паадстаўля́ць;

2. (дать отставку) даць адста́ўку, зво́льніць, мног. пазвальня́ць, зняць, мног. пазніма́ць (з паса́ды);

3. воен. адста́віць!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)