паадрабля́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паадрабля́ю |
паадрабля́ем |
| 2-я ас. |
паадрабля́еш |
паадрабля́еце |
| 3-я ас. |
паадрабля́е |
паадрабля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паадрабля́ў |
паадрабля́лі |
| ж. |
паадрабля́ла |
| н. |
паадрабля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паадрабля́й |
паадрабля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паадрабля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паадрабля́ць сов. (о многом)
1. отрабо́тать;
2. (колдовство, чары) снять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадрабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што, каму і без дап.
Адрабіць усё або частку чаго‑н. усім, многім. [Ціток:] — Хай мне паадрабляюць усе вінаватыя. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отрабо́тать сов. адрабі́ць, мног. паадрабля́ць, адпрацава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)