паадпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адпілаваць адно за адным усё, многае.

П. галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадпіло́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадпіло́ўваю паадпіло́ўваем
2-я ас. паадпіло́ўваеш паадпіло́ўваеце
3-я ас. паадпіло́ўвае паадпіло́ўваюць
Прошлы час
м. паадпіло́ўваў паадпіло́ўвалі
ж. паадпіло́ўвала
н. паадпіло́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паадпіло́ўвай паадпіло́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадпіло́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадпіло́ўваць сов. (о многом) отпили́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адпілаваць адно за другім усё, многае. Паадпілоўваць галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпіло́ўваны отпи́ленный; см. паадпіло́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпили́ть сов. адпілава́ць, мног. паадпіло́ўваць, адрэ́заць, мног. паадраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)