паадмыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адамкнуць адно за адным усё, многае.

П. замкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадмыка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадмыка́ю паадмыка́ем
2-я ас. паадмыка́еш паадмыка́еце
3-я ас. паадмыка́е паадмыка́юць
Прошлы час
м. паадмыка́ў паадмыка́лі
ж. паадмыка́ла
н. паадмыка́ла
Загадны лад
2-я ас. паадмыка́й паадмыка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадмыка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадмыка́ць сов., разг. (о многом) отпере́ть; отомкну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадмыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адамкнуць адно за другім усё, многае. Паадмыкаць замкі. Паадмыкаць кватэры. Паадмыкаць штыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отомкну́ть сов. адамкну́ць, мног. паадмыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадмыка́ны разг. о́тпертый; ото́мкнутый; см. паадмыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпере́ть сов. адамкну́ць, мног. паадмыка́ць; адчыні́ць, мног. паадчыня́ць; (задвижку) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (крючок) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)