паадліва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадліва́ю паадліва́ем
2-я ас. паадліва́еш паадліва́еце
3-я ас. паадліва́е паадліва́юць
Прошлы час
м. паадліва́ў паадліва́лі
ж. паадліва́ла
н. паадліва́ла
Загадны лад
2-я ас. паадліва́й паадліва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадліва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадліва́ць I сов. (о многом) отли́ть; см. адлі́ць I

паадліва́ць II сов. (о многом) отли́ть; см. адлі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Адліць нейкую колькасць чаго‑н. з усёй або значнай колькасці пасуды. Паадліваць малака з усіх бітонаў.

2. каго. Адліваючы вадой, прывесці ў прытомнасць усіх, многіх.

3. што. Вырабіць ліццём усё, многае. Паадліваць дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадліва́ны I отли́тый; см. паадліва́ць I

паадліва́ны II отли́тый; см. паадліва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отплесну́ть сов.

1. (скатиться назад — о воде, волне) адбі́цца, адкаці́цца;

2. (отлить, плеснув) адлі́ць, мног. паадліва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)