паадло́млівацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
паадло́мліваецца |
паадло́мліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
паадло́мліваўся |
паадло́мліваліся |
| ж. |
паадло́млівалася |
| н. |
паадло́млівалася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паадло́мліваўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паадло́млівацца сов. (о многом) отлома́ться; отломи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадло́млівацца, ‑аецца; зак.
Тое, што і паадломвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадло́млівацца і паадло́мвацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.
Адламацца — пра ўсё, многае.
Паадломліваліся кручкі ў вешалцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паадло́мвацца сов., см. паадло́млівацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отлома́ться адлама́цца, мног. паадло́млівацца, паадло́мвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)