паадкі́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадкі́дваю паадкі́дваем
2-я ас. паадкі́дваеш паадкі́дваеце
3-я ас. паадкі́двае паадкі́дваюць
Прошлы час
м. паадкі́дваў паадкі́двалі
ж. паадкі́двала
н. паадкі́двала
Загадны лад
2-я ас. паадкі́двай паадкі́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадкі́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадкі́дваць сов., см. паадкіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паадкідаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паадкі́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Адкінуць адно за адным усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каменне з дарогі.

2. што. Адкінуць назад (пра галовы).

П. галовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

откида́ть сов. адкі́даць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отброса́ть сов., разг. адкі́даць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отки́нуть сов., прям., перен. адкі́нуць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отшвырну́ть сов., разг. адкі́нуць, мног. паадкіда́ць, паадкі́дваць, адшпурну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отбро́сить сов., в разн. знач. адкі́нуць, мног. паадкі́даць, паадкі́дваць; см. отбра́сывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)