паадкіда́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паадкіда́емся
2-я ас. - паадкіда́ецеся
3-я ас. паадкіда́ецца паадкіда́юцца
Прошлы час
м. паадкіда́ўся паадкіда́ліся
ж. паадкіда́лася
н. паадкіда́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час паадкіда́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадкіда́цца сов. (о многом, о многих)

1. отвали́ться, отпа́сть;

2. отки́нуться;

3. перен., разг. отверну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкіда́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Адкінуцца, адваліцца тулавам назад — пра ўсіх, многіх. Паадкідацца на спінкі крэслаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадкіда́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца і паадкі́двацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

1. Адкінуцца, адваліцца тулавам назад — пра ўсіх, многіх.

П. на спінкі крэслаў.

2. Адпасці (пра многае).

Паадкідаліся шпалеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадкі́двацца сов., см. паадкіда́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отки́нуться адкі́нуцца, мног. паадкіда́цца, паадкі́двацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкі́двацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Тое, што і паадкідацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завали́ться

1. в разн. знач. завалі́цца, мног. пазава́львацца;

кни́га завали́лась за шкаф кні́га завалі́лася за ша́фу;

он завали́лся спать ён завалі́ўся спаць;

2. (запрокинуться) разг. закі́нуцца, мног. пазакіда́цца, пазакі́двацца, адкі́нуцца, мног. паадкіда́цца, паадкі́двацца;

одна́ рука́ его́ беспо́мощно завали́лась наза́д адна́ рука́ яго́ бездапамо́жна закі́нулася (адкі́нулася) наза́д;

3. (обрушиться) разг. абвалі́цца, мног. паабва́львацца, абуры́цца, абру́шыцца;

плете́нь завали́лся пляце́нь абвалі́ўся (абуры́ўся, абру́шыўся);

4. (потерпеть неудачу, провалиться) прост. правалі́цца, мног. паправа́львацца;

завали́ться на экза́мене правалі́цца на экза́мене;

◊

хоть завали́сь хоць завалі́ся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)