паадкру́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адкруціць, адвінціць адно за адным усё, многае.

П. краны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадкру́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадкру́чваю паадкру́чваем
2-я ас. паадкру́чваеш паадкру́чваеце
3-я ас. паадкру́чвае паадкру́чваюць
Прошлы час
м. паадкру́чваў паадкру́чвалі
ж. паадкру́чвала
н. паадкру́чвала
Загадны лад
2-я ас. паадкру́чвай паадкру́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадкру́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадкру́чваць сов. (о многом)

1. отвинти́ть, открути́ть, отверну́ть;

2. (поворачивая) откры́ть, отверну́ть;

3. (что-л. свитое, закрученное) открути́ть;

4. (снять, разматывая) отмота́ть;

5. (вертя, сломать, оторвать) открути́ть, отверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкруціць, адвінціць адно за другім усё, многае. Паадкручваў [бацька] анучы і, босы, у галіфэ, пайшоў з кухні ў пакой, дзе была ляжанка. Ермаловіч. Казік завіхаўся ля водаправодных кранаў. Паадкручваў іх на кухні, у ванне І пазіраў, як бушавалі, вірыліся пругкія струмені. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

открути́ть сов. адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отвинти́ть сов. адшрубава́ць, мног. паадшрубо́ўваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкру́чваны

1. отви́нченный, откру́ченный, отвёрнутый;

2. откры́тый, отвёрнутый;

3. откру́ченный;

4. отмо́танный;

5. откру́ченный, отвёрнутый;

1-5 см. паадкру́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свинти́ть сов.

1. (скрепить винтами) сашрубава́ць;

2. (отвинтить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

3. (вертя, испортить) разг. скруці́ць, мног. паскру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отверну́ть сов.

1. (отвинтить) адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

отверну́ть га́йку адкруці́ць га́йку;

отверну́ть кран адкруці́ць кран;

2. (отломить) разг. адкруці́ць, мног. паадкру́чваць, адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

отверну́ть ку́кле ру́ку адкруці́ць (адлама́ць) ля́льцы руку́;

3. (повернуть в сторону) адвярну́ць, мног. паадваро́чваць;

отверну́ть лицо́ (от кого-л.) адвярну́ць твар (ад каго-небудзь);

4. (откинуть) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць, адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

отверну́ть полу́ шу́бы адхілі́ць крысо́ фу́тра;

отверну́ть одея́ло адхілі́ць (адхіну́ць) ко́ўдру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)