паадко́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адкапаць адно за адным усё, многае або ўсіх, многіх.

П. рэчы з зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадко́пваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадко́пваю паадко́пваем
2-я ас. паадко́пваеш паадко́пваеце
3-я ас. паадко́пвае паадко́пваюць
Прошлы час
м. паадко́пваў паадко́пвалі
ж. паадко́пвала
н. паадко́пвала
Загадны лад
2-я ас. паадко́пвай паадко́пвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадко́пваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадко́пваць сов. (о многих, о многом)

1. откопа́ть, отры́ть;

2. перен., разг. откопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адкапаць адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх. Паадкопваць рэчы з зямлі. □ Тых жа [гараджан], што асталіся ў горадзе, засынала, пахавала пад сабой цэгла і жалезабетонная арматура — іх нават не было каму паадкопваць. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

откопа́ть сов., прям., перен. адкапа́ць, мног. паадко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадко́пваны

1. отко́панный, отры́тый;

2. перен., разг. отко́панный;

1, 2 см. паадко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отры́ть сов.

1. прям., перен. адкапа́ць, мног. паадко́пваць;

2. (окоп) вы́капаць, мног. павыко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)