паадкалу́пваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паадкалу́пваю |
паадкалу́пваем |
| 2-я ас. |
паадкалу́пваеш |
паадкалу́пваеце |
| 3-я ас. |
паадкалу́пвае |
паадкалу́пваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паадкалу́пваў |
паадкалу́пвалі |
| ж. |
паадкалу́пвала |
| н. |
паадкалу́пвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паадкалу́пвай |
паадкалу́пвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паадкалу́пваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паадкалу́пваць сов., см. паадкалу́пліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадкалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Адкалупіць што‑н. у многіх месцах; адкалупіць усё, многае. Паадкалупваць тынк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадкалу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Тое, што і паадкалупваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)