паабраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Абрэзаць усё, многае.

П. сухое галлё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабраза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабраза́ю паабраза́ем
2-я ас. паабраза́еш паабраза́еце
3-я ас. паабраза́е паабраза́юць
Прошлы час
м. паабраза́ў паабраза́лі
ж. паабраза́ла
н. паабраза́ла
Загадны лад
2-я ас. паабраза́й паабраза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабраза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабраза́ць сов.

1. в разн. знач. (о многом) обре́зать; (волосы, ногти — ещё) остри́чь, обстри́чь; (поранить — ещё) поре́зать;

2. (о многом — небрежно, неровно обрезать) обкорна́ть; обкромса́ть;

3. рел. (о многих) обре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абрэзаць усё, многае. Паабразаць вяроўкі. □ Усё тут было прыбрана, дагледжана. На яблынях паабразалі сухія галіны, сабралі ў кучы мінулагодняе лісце. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабрэ́зваць сов., см. паабраза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паабразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обкромса́ть сов., разг. абрэ́заць, мног. паабраза́ць, паабрэ́зваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обстричь сов. (волосы, шерсть) абстры́гчы, мног. паабстрыга́ць; (ногти) абрэ́заць, мног. паабраза́ць, паабрэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабраза́ны

1. обре́занный; остри́женный, обстри́женный; поре́занный;

2. обко́рнанный; обкро́мсанный;

1, 2 см. паабраза́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обре́зать​I сов., в разн. знач. абрэ́заць, мног. паабраза́ць, паабрэ́зваць;

обре́зать но́гти абрэ́заць пазно́гці;

обре́зать в разгово́ре перен. абрэ́заць у размо́ве;

◊

обре́зать кры́лья абрэ́заць кры́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)