паабму́льваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паабму́льваю |
паабму́льваем |
| 2-я ас. |
паабму́льваеш |
паабму́льваеце |
| 3-я ас. |
паабму́львае |
паабму́льваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паабму́льваў |
паабму́львалі |
| ж. |
паабму́львала |
| н. |
паабму́львала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паабму́львай |
паабму́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паабму́льваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паабму́льваць сов., разг. (о многих, о многом) стере́ть, натере́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паабму́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Абмуляць усё, многае. Паабмульваць плечы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабму́льваны разг. стёртый, натёртый; см. паабму́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)