паабло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабло́мліваю паабло́мліваем
2-я ас. паабло́мліваеш паабло́мліваеце
3-я ас. паабло́млівае паабло́мліваюць
Прошлы час
м. паабло́мліваў паабло́млівалі
ж. паабло́млівала
н. паабло́млівала
Загадны лад
2-я ас. паабло́млівай паабло́млівайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабло́мліваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабло́мліваць сов. (о многом)

1. облома́ть, пооблома́ть;

2. обломи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паабломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабло́мваць і паабло́мліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Абламаць усё, многае.

П. сухія галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пообла́мывать сов. паабло́мліваць, паабло́мваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабло́мваць сов., см. паабло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабло́мліваны

1. обло́манный;

2. обло́мленный;

1, 2 см. паабло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облома́ть сов.

1. (отделить части, куски чего-л.) аблама́ць, мног. паабло́мліваць; палама́ць;

облома́ть себе́ зу́бы перен. палама́ць сабе́ зу́бы;

2. перен., прост. (воздействовать на кого-, что-л., уломать) аблама́ць, улама́ць; (уговорить) угавары́ць; (убедить) перакана́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)