паабла́зіць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паабла́зіць паабла́зяць
Прошлы час
м. паабла́зіў паабла́зілі
ж. паабла́зіла
н. паабла́зіла
Дзеепрыслоўе
прош. час паабла́зіўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабла́зіць сов.

1. (о многих, о многом — потерять волосы, шерсть) обле́зть; (при линьке — ещё) облиня́ть;

2. (о многом — потерять первоначальную окраску) вы́линять, облиня́ть, полиня́ть;

3. (о многом — потерять верхний слой чего-л.) обле́зть; облупи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабла́зіць, ‑зіць; зак.

Разм. Аблезці, даліняць, аблупіцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Скура пааблазіла. Сцены пааблазілі. □ Трэба было ісці пехатою... Але [Завішнюк] яшчэ доўга сядзеў на шліхце бярвення, .. з якога пааблазіла кара. Пташнікаў. [Ганначка:] — А з маімі [каровамі] да выстаўкі далёка дыбаць. Як пааблазілі зімой, дык і цяпер яшчэ што бубны. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слиня́ть сов.

1. вы́ліняць, абле́зці, мног. паабла́зіць;

2. (о животных) вы́ліняць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обле́зть​I сов., в разн. знач. абле́зці, мног. паабла́зіць; см. облеза́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слезть сов. зле́зці, мног. пазла́зіць; (о краске и т. п. — ещё) разг. абле́зці, мног. паабла́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)