паабко́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Абкапа́ць усё, многае.

П. яблыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабко́пваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабко́пваю паабко́пваем
2-я ас. паабко́пваеш паабко́пваеце
3-я ас. паабко́пвае паабко́пваюць
Прошлы час
м. паабко́пваў паабко́пвалі
ж. паабко́пвала
н. паабко́пвала
Загадны лад
2-я ас. паабко́пвай паабко́пвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабко́пваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабко́пваць сов. (о многом)

1. окопа́ть; обры́ть;

2. оку́чить;

3. окопа́ть, обвести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абкапаць усё, многае. Паабкопваць яблыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паабкопваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обкопа́ть сов., разг. абкапа́ць, мног. паабко́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обры́ть сов.

1. абкапа́ць, мног. паабко́пваць; (рылом — о животных) абры́ць;

2. с.-х. аку́чыць; (яблоню) абкапа́ць, мног. паабко́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окопа́ть сов. абкапа́ць, мног. паабко́пваць, акапа́ць, мног. паако́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабко́пваны

1. око́панный; обры́тый;

2. оку́ченный;

3. око́панный, обведённый;

1-3 см. паабко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвести́ сов.

1. (провести вокруг) абве́сці, мног. паабво́дзіць;

обвести́ вокру́г до́ма абве́сці вако́л до́ма;

обвести́ рису́нок ту́шью абве́сці рысу́нак ту́шшу;

обвести́ блю́дце золоты́м ободко́м абве́сці спо́дак залаты́м абадко́м;

2. (оградить) абгарадзі́ць, мног. паабгаро́джваць, агарадзі́ць; (канавой) абве́сці, мног. паабво́дзіць, абкапа́ць, мног. паабко́пваць;

3. (обмануть) прост. ашука́ць, абдуры́ць;

◊

обвести́ вокру́г па́льца абве́сці вако́л па́льца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)