паабвя́звацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Абвязацца — пра ўсіх, многіх.

Жанчыны паабвязваліся хусткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабвя́звацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабвя́зваюся паабвя́зваемся
2-я ас. паабвя́зваешся паабвя́зваецеся
3-я ас. паабвя́зваецца паабвя́зваюцца
Прошлы час
м. паабвя́зваўся паабвя́зваліся
ж. паабвя́звалася
н. паабвя́звалася
Загадны лад
2-я ас. паабвя́звайся паабвя́звайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паабвя́зваўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабвя́звацца сов. (о многих) обвяза́ться; (завязать, надеть на себя — ещё) повяза́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабвя́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абвязацца — пра ўсіх, многіх. Дзяўчаты паабвязваліся хусткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обвяза́ться абвяза́цца, мног. паабвя́звацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)