паабва́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Абваліць усё, многае.

П. зямлянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабва́льваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабва́льваю паабва́льваем
2-я ас. паабва́льваеш паабва́льваеце
3-я ас. паабва́львае паабва́льваюць
Прошлы час
м. паабва́льваў паабва́львалі
ж. паабва́львала
н. паабва́львала
Загадны лад
2-я ас. паабва́львай паабва́львайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабва́льваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабва́льваць сов. (о многом)

1. обвали́ть, обру́шить; завали́ть;

2. повали́ть;

1, 2 см. абвалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абваліць усё, многае. Лагер немцы не мініравалі, а толькі спалілі і паабвальвалі зямлянкі. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабва́льваны

1. обва́ленный, обру́шенный; зава́ленный;

2. пова́ленный;

1, 2 см. паабва́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвали́ть сов.

1. (обрушить) абвалі́ць, мног. паабва́льваць;

обвали́ть поле́нницу дров абвалі́ць касцёр дроў;

2. (обложить, сделать насыпь) обл. абкла́сці, абсы́паць;

обвали́ть и́збу землёй абсы́паць ха́ту зямлёй;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обру́шить​I сов.

1. (развалить, разрушить) абвалі́ць, мног. паабва́льваць, абру́шыць, абуры́ць;

2. перен. абру́шыць;

обру́шить угро́зы пача́ць сы́паць пагро́зы;

обру́шить ого́нь на врага́ абру́шыць аго́нь на во́рага.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)