охо́тник​I паляўні́чы, -чага м.;

охо́тник за зме́ями паляўні́чы на змей.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охо́тник​II

1. (любитель) ахво́тнік, -ка м., ама́тар, -ра м.;

2. (доброволец) воен. ахво́тнік, -ка м.;

вы́звать охо́тников в разве́дку вы́клікаць ахво́тнікаў у разве́дку;

3. мн. охо́тники (желающие) ахво́тнікі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыслі́вы сущ., обл. (охотник) е́герь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зверобо́й​I (охотник) зверабо́й, -бо́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падло́ўчы сущ., уст. (старший охотник) е́герь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

волча́тник (охотник на волков) разг. ваўка́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прирождённый прыро́джаны; (природный) прыро́дны;

прирождённый тала́нт прыро́джаны (прыро́дны) та́лент;

прирождённый охо́тник прыро́джаны паляўні́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваўка́р, -ра́ м., разг.

1. (охотник на волков) волча́тник;

2. (о собаке) волкода́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паляўні́чы

1. прил. охо́тничий;

~чая стрэ́льба — охо́тничье ружьё;

2. в знач. сущ. охо́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахво́тнік (да чаго) м. охо́тник; люби́тель (чего);

ён вялі́кі а. да кніг — он большо́й охо́тник до книг;

а. да му́зыкі — люби́тель му́зыки;

знайшло́ся шмат ~каў пайсці́ ў тэа́тр — нашло́сь мно́го охо́тников пойти́ в теа́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)