отшиби́ть сов., разг., прям., перен. адбі́ць;

у меня́ отши́бло па́мять безл. у мяне́ адбі́ла па́мяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́дшыб у выразе: жыць на водшыбе ’адасоблена, убаку’ (БРС, Шат.). Рус. отшиб, укр. відшіб. Да *адшыбіць (гл., напр., шыбаць); параўн. рус. отшибить, отшиб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)