отучи́ть сов. адвучы́ць, мног. паадву́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвучы́ць сов.

1. (заставить отвыкнуть) отучи́ть, отва́дить;

а. ад курэ́ння — отучи́ть (отва́дить) от куре́ния;

2. отня́ть;

а. дзіця́ ад грудзе́й — отня́ть ребёнка от груди́;

3. (кончить учить) отучи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадву́чваць сов. (о многих)

1. отучи́ть; отва́дить;

2. отня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)