оттолкну́ть сов.
1. адпіхну́ць, мног. паадпіха́ць, адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць;
2. перен. (отдалить, отстранить) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, аддалі́ць; (вызвать отвращение, неприязнь) адвярну́ць, вы́клікаць агі́ду, непрыя́знасць (у каго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадшту́рхваць сов. (о многом, о многих) оттолкну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адапхну́ць сов. оттолкну́ть, отпихну́ть; отстрани́ть; (оттеснить) оттере́ть;
а. ло́дку ад бе́рага — оттолкну́ть (отпихну́ть) ло́дку от бе́рега;
ён ~ну́ў мяне́ і вы́йшаў — он оттолкну́л (отпихну́л, отстрани́л) меня́ и вы́шел
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отто́лкнутый
1. адпіхну́ты, мног. паадпіха́ны, адштурхну́ты, мног. паадшту́рхваны;
2. адштурхну́ты, мног. паадшту́рхваны, адда́лены; см. оттолкну́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадпіха́ць сов., разг. (о многих, о многом) оттолкну́ть, отпихну́ть; отстрани́ть; оттере́ть; см. адапхну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адхісну́ць сов.
1. откачну́ть, отклони́ть;
а. ма́ятнік — откачну́ть ма́ятник;
2. перен. (вселить неприязнь к кому-, чему-л.) оттолкну́ть; отшатну́ть;
яго́ паво́дзіны ~ну́лі сябро́ў — его́ поведе́ние оттолкну́ло друзе́й;
3. безл., перен. оттолкну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аддалі́ць сов.
1. отдали́ть, удали́ть;
2. (отодвинуть на более поздний срок) отдали́ть;
3. (вызвать отчуждение) отдали́ть, оттолкну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадціска́ць сов.
1. (о многом) отдави́ть, отти́снуть;
2. (оттолкнуть в давке — о многих) отжа́ть, оттесни́ть, отти́снуть, потесни́ть, оттере́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адштурхну́ць сов., прям., перен. оттолкну́ть;
яна́ са зло́сцю ~ну́ла яго́ — она́ со зло́стью оттолкну́ла его́;
твае́ ўчы́нкі ~ну́лі мяне́ — твои́ посту́пки оттолкну́ли меня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отстрани́ть сов.
1. адхілі́ць, мног. паадхіля́ць; (отодвинуть) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (оттолкнуть) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, адпіхну́ць, адапхну́ць, мног. паадпіха́ць, паадпі́хваць;
2. (от должности) зво́льніць, мног. пазвальня́ць, зняць, мног. пазніма́ць (з паса́ды); (от участия в чём-л.) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)