отсту́кать сов., разг. адсту́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсту́каць сов., разг.

1. отсту́кать;

а. такт мело́дыі — отсту́кать такт мело́дии;

2. (перестать стучать) отстуча́ть;

3. прост. (срок наказания, службы) отбы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)