отскочи́ть сов. адско́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адско́чыцца сов. отскочи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адско́кнуць сов., однокр. отскочи́ть, отпры́гнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадска́кваць

1. (о многих, о многом) отскочи́ть; отпры́гнуть;

2. (отделиться, отломиться, оторваться — о многом) отскочи́ть;

3. разг. (о многом) отрасти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адско́чыць сов.

1. отскочи́ть; отпры́гнуть;

2. (отделиться, отломиться, оторваться) отскочи́ть;

гу́зік ~чыў — пу́говица отскочи́ла;

3. разг. (быстро вырасти) отрасти́;

ата́ва за ты́дзень ~чыла сантыме́траў на дзе́сяць — ота́ва за неде́лю отросла́ сантиме́тров на де́сять;

◊ недалёка а. — (ад каго ў чым) недалеко́ уйти́ (от кого в чём)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)