отписа́ть сов.

1. уст. (описать, завещать) апіса́ць, мног. паапі́сваць;

2. уст. (перевести, передать) пераве́сці; перада́ць;

3. уст., прост. (ответить на письмо) адпіса́ць, мног. паадпі́сваць;

4. разг. (кончить писать) адпіса́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапі́сваць сов. (о многих, о многом)

1. описа́ть;

2. завеща́ть; отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіса́ць сов.

1. см. апіса́ць 2;

2. отве́тить на письмо́, написа́ть в отве́т, отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпи́санный

1. апі́саны, мног. паапі́сваны;

2. пераве́дзены, перада́дзены;

3. адпі́саны, мног. паадпі́сваны; см. отписа́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадпі́сваць сов., разг.

1. см. паапі́сваць 2;

2. (о многом) отве́тить на пи́сьма, написа́ть в отве́т, отписа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіса́ць сов.

1. в разн. знач. описа́ть;

а. падаро́жжа — описа́ть путеше́ствие;

а. гаво́рку раёна — описа́ть го́вор райо́на;

а. маёмасць — описа́ть иму́щество;

а. акру́жнасць — описа́ть окру́жность;

2. (што на каго) завеща́ть (что кому); отписа́ть (что кому);

а. дом на сы́на — завеща́ть (отписа́ть) дом сы́ну;

◊ ні ў ка́зцы сказа́ць, ні пяро́м а. — нар.-поэт. ни в ска́зке сказа́ть, ни перо́м описа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)